Ook met een lossnijder-zelfvoerder is het van belang de schoven regelmatig verdeeld in te vorken. Bij inleggen met de hand moeten de schoven met de hand gespreid worden ingestoken. Men stelt de dorsmantel in principe zo, dat het gewas net is uitgedorst. Scherper dorsen geeft kans op korrelbeschadiging omdat men dan meer kortstro krijgt en vaak capaciteitsverlies. Soms krijgt men een beter resultaat door de mantel voor nauwer te stellen dan achter. Bij moeilijk te dorsen gewassen wordt een deel van de mantel aan de buitenkant afgedekt. Bij peulvruchten wordt het trommeltoerental door het monteren van andere riemschijven verlaagd. Bij moeilijk uit te schudden gewassen stelt men de machine achter wel iets hoger dan voor. Het materiaal loopt dan langzamer over de schudder. De zeefmaat van de kortstrozeef moet men zo kiezen, dat alle zaad en ongedorste aren er net doorvallen. De hemelzeef moet zo gekozen worden, dat het zaad en aren er vlot doorvallen. De arenzeef zo, dat het zaad er net vlot doorvalt en de zandzeef zo, dat het zaad er net niet doorvalt.
De windsterkte en het kafbord worden zo gesteld, dat er net geen zaad of aren door de wind worden meegenomen. Staat het kafbord te hoog dan komt er te veel kaf in de tweede reiniging en krijgt men een vuile partij. Men regelt de belasting van de uitlaatklep van de korter bij te korten gewassen zo, dat het zaad net voldoende gekort is. De openingen van de zeven in de tweede reiniging zo kiezen, dat het zaad er net vlot doorvalt.

De luchtstroom mag ook hier het zaad net niet meenemen. Dit geeft dode omloop van het zaad en dus een daling van de capaciteit.
De afstelling van de sorteercilinder of de keuze van de sorteerzeven moet zo zijn, dat er een zo goed mogelijke scheiding tussen de soorten plaatsvindt.

§ 3 maaidorsers

Litt.: Ir. H. M. Elema: 'Maaidorsers en opraappersen' Uitg. Stichting Bovalpers, Utrecht.

Een maaidorser maait en dorst in één werkgang. Dit geeft t.o.v. andere oogstmethoden een grote arbeidsbesparing, reden waarom het maaidorsen meer en meer wordt toegepast.
Uitgerust met een opraper kunnen ook zwaden al rijdende worden opgenomen en gedorst. Doordat een maaidorser geen schoven behoeft te maken is het geen bezwaar als de halmen door elkaar liggend in de machine komen. Hierdoor kan een maaidorser zwaar legerende gewassen vaak beter oogsten dan een binder.
Een getrokken machine is ƒ10.000,- tot ƒ12.000,- goedkoper dan een vergelijkbare zelfrijder en werkt wegens de lagere afschrijving op een beperkte oppervlakte goedkoper dan de laatste. Een zelfrijder is gemakkelijker te bedienen en kan beter in alle richtingen door een gewas rijden.

fig. 49-IX